اگر از مسایل واضحی مانند داشتن رشته مورد نظر شما یا زبان تدریس (انگلیسی یا آلمانی) بگذریم، باید توجه داشته باشین که بعضی ایالت های آلمان دانشگاه ها رو موظف به دریافت شهریه بخصوص از دانشجویان خارجی به خصوص غیر اروپایی ها کردن. پس اولین نکته میتونه این باشه که آیا تحصیل در اون دانشگاه برای ما ایرانی ها رایگان هست یا نه؟
نکته دوم بحث تمدید ویزاست. بعضی ایالت ها و شهرها خیلی سختگیری میکنن و مثلا اشتوتگارت سه ماه به سه ماه ویزا رو تمدید میکنن یا جاهایی هستن که همونطور که در ویزای اولیه ای که از سفارت میگیرین نوشته، از شما حساب بلوکه شده میخوان و چون تقریبا بجز بانک اشپارکاسه هیچ بانکی فعلا برای دارندگان پاسپورت ایرانی حساب باز نمیکنه و این بانک هم در بیشتر ایالت ها حساب بلوکه شده ارایه نمیده، معضل بزرگی برای کسانی هست که در چنین مناطقی میخوان ویزاشون رو تمدید کنن. جمعبندی خودم از صحبت با تمام دوستانی که شهرهای مختلف آلمان مشغول به تحصیل هستند اینه که بهترین و راحت ترین شهر برای تمدید ویزا برلین هست.
اما نکته سوم. هزینه زندگی که مهمترین بخشش هزینه اسکان هست. شهری مثل برلین چون امکانات و سهولت زیادی برای خارجی ها برای تمدید ویزا و پیدا کردن کار وجود داره و به لحاظ فرهنگی هم در بین آلمانی های ساکن برلین، خارجی ها کاملا پذیرفته شده هستند، بنابراین خارجی های زیادی رو به خودش جذب کرده که باعث شده، صف نوبت خوابگاه های دانشجویی دولتی از دو ترم به بالا بشه. یعنی هر دانشجوی جدیدی بایستی حداقل دو ترم یا بیشتر در نوبت گرفتن خوابگاههای دولتی بمونه. خوابگاههای خصوصی البته نوبتی نیستند ولی خب قیمت بیشتری دارن ولی بازهم از اجاره خانه های عادی در همان محله ها ارزانتر هستند. مابقی هزینه ها مثل خورد و خوراک تقریبا در همه آلمان یکسان هست.
نکته آخر هم بحث فرصت شغلی هست که اینروزها بابت افت شدید ارزش ریال در برابر یورو داشتن یک شغل پاره وقت جزو الزامات دروه تحصیلی برای ما ایرانی ها شده. مسلما شهرهای بزرگتر در کنار هزینه بیشتر زندگی فرصت کاری و دستمزد بیشتر رو هم به همراه دارند که هزینه های بالاترشون رو جبران میکنه. اما کار پیدا کردن در شهرهای کوچک با دانشگاه های بزرگ خیلی خیلی سخته و در بعضی موارد تقریبا ناممکنه.
پیدا کردن تعادل بین این نکات برمیگرده به نظرات شخصی و اولیت های هر فرد و نمیشه بطور صد در صد گفت مثلا برلین، فرانکفورت یا هامبورگ برای همه بهشت هست.
نکته دوم بحث تمدید ویزاست. بعضی ایالت ها و شهرها خیلی سختگیری میکنن و مثلا اشتوتگارت سه ماه به سه ماه ویزا رو تمدید میکنن یا جاهایی هستن که همونطور که در ویزای اولیه ای که از سفارت میگیرین نوشته، از شما حساب بلوکه شده میخوان و چون تقریبا بجز بانک اشپارکاسه هیچ بانکی فعلا برای دارندگان پاسپورت ایرانی حساب باز نمیکنه و این بانک هم در بیشتر ایالت ها حساب بلوکه شده ارایه نمیده، معضل بزرگی برای کسانی هست که در چنین مناطقی میخوان ویزاشون رو تمدید کنن. جمعبندی خودم از صحبت با تمام دوستانی که شهرهای مختلف آلمان مشغول به تحصیل هستند اینه که بهترین و راحت ترین شهر برای تمدید ویزا برلین هست.
اما نکته سوم. هزینه زندگی که مهمترین بخشش هزینه اسکان هست. شهری مثل برلین چون امکانات و سهولت زیادی برای خارجی ها برای تمدید ویزا و پیدا کردن کار وجود داره و به لحاظ فرهنگی هم در بین آلمانی های ساکن برلین، خارجی ها کاملا پذیرفته شده هستند، بنابراین خارجی های زیادی رو به خودش جذب کرده که باعث شده، صف نوبت خوابگاه های دانشجویی دولتی از دو ترم به بالا بشه. یعنی هر دانشجوی جدیدی بایستی حداقل دو ترم یا بیشتر در نوبت گرفتن خوابگاههای دولتی بمونه. خوابگاههای خصوصی البته نوبتی نیستند ولی خب قیمت بیشتری دارن ولی بازهم از اجاره خانه های عادی در همان محله ها ارزانتر هستند. مابقی هزینه ها مثل خورد و خوراک تقریبا در همه آلمان یکسان هست.
نکته آخر هم بحث فرصت شغلی هست که اینروزها بابت افت شدید ارزش ریال در برابر یورو داشتن یک شغل پاره وقت جزو الزامات دروه تحصیلی برای ما ایرانی ها شده. مسلما شهرهای بزرگتر در کنار هزینه بیشتر زندگی فرصت کاری و دستمزد بیشتر رو هم به همراه دارند که هزینه های بالاترشون رو جبران میکنه. اما کار پیدا کردن در شهرهای کوچک با دانشگاه های بزرگ خیلی خیلی سخته و در بعضی موارد تقریبا ناممکنه.
پیدا کردن تعادل بین این نکات برمیگرده به نظرات شخصی و اولیت های هر فرد و نمیشه بطور صد در صد گفت مثلا برلین، فرانکفورت یا هامبورگ برای همه بهشت هست.
