2017/02/21، 03:21 PM
سوالی که خیلی از دوستان همیشه مطرح میکنند این است که تافل امتحان بدهند یا آیلتس
البته پاسخ به این سوال کمی پیچیده و رابطه مستقیمی با هدف شما و کشور مقصد شما دارد. مطالبی که در ادامه میآورم تجربه شخصی خود از این دو امتحان است.
در بخش اول پاسخ به این سوال، ابتدا بررسی کنیم که کدام کشورها، چه امتحان زبانی برایشان مناسبتر است. هر دو امتحان در همه دانشگاههای جهان قابل پذیرش است. با این حال طبق جستجوهای من در کشور آمریکا معمولاً دانشگاهها نمره تافل کمتری نیاز دارند تا آیلتس. مثلاً دانشگاهای در امریکا اعلام میکند که حداقل نمره تافل بایستی 80 باشد که معادل 6 آیلتس است ولی در سایت دانشگاه مذکور میبینیم که نوشته شده حداقل نمره آیلتس 7. در مورد اکثر کشورهای اروپایی که غیر انگلیسی زبان هستند، نمره آیلتس کمتری نیازمند هستند تا تافل، یعنی دقیقاً برعکس آمریکا. در مورد دانشگاههای کشور کانادا تافل را بیشتر میپسندند و در مورد استرالیا بیشتر مد نظر روی آیلتس است. با توجه به مطالبی که تا اینجا گفته شد به نظر میرسد برای آلمان باید رفت سراغ آیلتس ولی کمی صبر داشته باشید.
حال به بررسی هر دو امتحان بپردازیم. هر دو امتحان دارای 4 بخش میباشد که شامل reading، listening، writing و speaking است.
آیلتس (منبع مطالب زیر از سایت ویکیپدیا است)
نمره بندی این آزمون از ۰ تا ۹ سطح را شامل میشود که نمرهٔ قبولی برای آزمون وجود ندارد اما به طور معمول سطح ۵ نمرهٔ متوسط و ۶ به بالا خوب تلقی میشود.
Listening
زمان: حدوداً ۳۰ دقیقه
تعداد سؤال: دفترچهای حاوی چهل سؤال در ۴ بخش
نوار امتحان Listening فقط یکبار پخش میشود.
قبل از پخش نوار فرصت دارید تا سؤالها را مرور کنید.
پس از پایان یافتن هر بخش، فرصت دارید تا جوابهای خود را بازبینی نمایید.
پاسخها باید در دفترچه سوالات نوشته شود.
با پایان گرفتن نوار ده دقیقه فرصت دارید تا جوابها را از دفترچه سوالات به پاسخنامه منتقل نمایید.
دو بخش اول شامل موضوعاتی اجتماعی است و مکالمه بین دو یا چند نفر میباشد.
دو بخش دوم شامل موضوعاتی دانشگاهی است. یک مکالمه حداکثر چهار نفره و یک کنفرانس، تشکیل دهنده این بخشها هستند.
Reading
Academic Reading
زمان: ۶۰ دقیقه برای ۴۰ سؤال
دفترچه حاوی ۳ متن که جمعاً ۲۰۰۰ تا ۲۷۰۰ کلمه دارند به داوطلب داده میشود.
بر خلاف بخش Listening، زمان اضافهای جهت انتقال جوابها از دفترچه سوالات به پاسخنامه به شما داده نمیشود.
متون بکار رفته در دفترچه سوالات از مجلات، جزوات، کتابها و روزنامهها انتخاب شدهاند و مخاطب آنها خواننده غیر متخصص است.
متون جنبه علمی دارند.
حداقل یکی از سه متن، نوشتاری استدلالی است.
در صورتی که متن حاوی لغات تخصصی و فنی باشد، واژه نامهای کوتاه نیز همراه آن خواهد آمد.
Writing
Academic Writing
زمان: ۶۰ دقیقه
برای دو موضوع باید انشاء بنویسید.
در موضوع اول (Task 1) باید در مورد جدول یا نموداری که به شما داده شدهاست، توضیح دهید. انشاء شما باید حداقل ۱۵۰ کلمه داشته باشد. اگر انشائی کمتر از ۱۵۰ کلمه داشته باشد، از آن نمره کم خواهد شد. بهتر است ۲۰۰ دقیقه از وقت را به موضوع اول اختصاص دهید.
در موضوع دوم (Task 2) باید نظر موافق یا مخالف خود را نسبت به یک مسئله بیان کنید و باید حداقل ۲۵۰ کلمه در مورد آن بنویسید. اگر انشائی کمتر از ۲۵۰ کلمه داشته باشد، از آن نمره کم خواهد شد. بهتر است ۴۰ دقیقه از وقت را به موضوع دوم اختصاص دهید.
Speaking
بخش صحبت کردن که زمان ۱۱ تا ۱۴ دقیقه میباشد، یک امتحان بصورت مصاحبه رو در رو میباشد و شامل سه بخش است.
بخش اول ۴ تا ۵ دقیقه بطول میانجامد و متقاضی باید به سوالات عمومی و شخصی در مورد محل زندگی، شغل، وضعیت خانوادگی و علایق خود جواب دهد.
در بخش دوم باید به مدت ۲ دقیقه در مورد موضوعی که به شما داده میشود صحبت کنید. قبل از آن یک دقیقه فرصت دارید تا در مورد موضوع فکر کنید و یادداشت بردارید. پس از پایان ۲ دقیقه، به یک یا دو سؤال در مورد موضوع صحبتتان باید پاسخ دهید.
در بخش سوم به مدت ۴ تا ۵ دقیقه با مصاحبهکننده صحبت خواهید کرد. محور گفتگوی شما موضوعی است که در بخش دوم به آن پرداختهاید.
یکی از مهمترین عوامل کسب موفقیت و نمره خوب در امتحان IELTS، نحوه مطالعه برای چنین امتحانی است.
تافل (منبع مطالب زیر از سایت ویکیپدیا است)
۱. مهارت خواندن (Reading Comprehension)
این قسمت دارای ۳ الی ۵ متن بلند و سوالاتی در مورد این متنها است. موضوع متنها آکادمیک بوده و معمولاً در کتابهای دانشگاهی یافت میشوند. سوالات عمدتاً در مورد موضوع اصلی متن، جزئیات، برداشتها، نحوهٔ دیگر بیان جملات، جایگذاری جملات، واژههای مترادف میباشد. در آزمون ibt دانشجو باید مهارتهایی نظیر خلاصه برداری، برداشت سریع ایدههای اصلی و جدولبندی را دارا باشد. به طور کلی نیازی به اطلاعات قبلی در مورد متن نیست اما اطلاعات قبلی میتواند کمک کننده باشد.
۲. مهارت شنیداری (Listening Comprehension)
این بخش شامل شش متن میباشد؛ دو مکالمهٔ دانشجویی و چهار متن نیز شبیهسازی کلاس درس دانشگاهی و مباحثات است.
۳. مهارت گفتاری (Speaking Comprehension)
این بخش مجموعاً شامل شش قسمت است؛ دو قسمت مستقل که در هرکدام از آنها یک سؤال دربارهٔ زندگی آکادمیک مطرح میشود و دانشجو باید در مورد آن صحبت کند. چهار قسمت هم به صورت مجتمع است که بخشهای reading،listening همراه با بخش speaking وجود دارد. در این بخشها دانشجو باید در مورد خلاصهٔ متنی که میخواند یا میشنود و یا ایدههای جدید خود در مورد این متون صحبت کند. این صحبتها باید دقیق، واضح و دارای تجزیه و تحلیل دقیق از اطلاعات ارائه شده باشد.
۴. مهارت نوشتاری (Writing Comprehension)
این بخش شامل دو قسمت است. یک قسمت مجتمع و یک قسمت مستقل. در بخش مجتمع دانشجو باید متن آکادمیکی را بخواند، سپس به ادامهٔ آن گوش دهد و بعد از آن نظرات خود را در مورد متن بنویسد. در بخش مستقل نیز دانشجو یک مقالهٔ شخصی در مورد سؤال ارائه شده مینویسد.
نمره هر یک از مهارتها بین ۰ تا ۳۰ بوده و در مجموع نمره بین ۰ تا ۱۲۰ است. نمره ۷۹ یا ۸۰ این آزمون معادل ۵۵۰ آزمون کاغذی شناخته میشود که برای ورود به اکثر دانشگاهها در مقطع تحصیلات تکمیلی مورد نیاز است.
حالا به سوال اصلی خودمان برگردیم. کدام امتحان؟ مهمترین معیار به نظر خیلی از کارشناسان، نقاط قوت و ضعف هر فرد در این 4 مهارت باید باشد.
در امتحان تافل در بخشهای listening، writing و speaking یکسری متن پخش میشود که باید بتوانیم خوب بشنوید و درک کنید تا بتوانید پاسخ به سوالات را بدهید ولی در امتحان آیلتس تنها در بخش listening است که متن پخش میشود و داوطلب باید پاسخگو سوالاتی باشد. پس کسی که listening ضعیفی دارد کسب نمره مطلوب در امتحان تافل برایش سخت تر خواهد بود.
در امتحان آیلتس نسبت به امتحان تافل متنهای reading سخت تر و بلندتر است و سوالات این بخش در امتحان آیلتس تنوع بیشتری دارد و فرد را بیشتر به چالش میکشد. پس کسی که مهارت خواندنش ضعیف است در این بخش واقعاً به دردسر بزرگی میافتد.
در امتحان آیلتس غلط املایی در بخشهای reading و listening، writing میتواند موجب از دست رفتن نمره برای داوطلبین شود (بخصوص در بخش listening) ولی در تافل فقط در بخش writing غلط املایی بلای جان داوطلبین است.
بخش speaking در تافل یکم سخت تر و پیچیدهتر است (البته به نظر اینجانب) ولی اگر داوطلب با مکالمه رو در رو مشکل دارد (آنگونه در که امتحان آیلتس برگزار میشود) و استرس ناشی از مکالمه رو در رو تاثیر بر عملکردش میگذارد، میتواند این بخش را با کمی تمرین به خوبی پیش ببرد.
جمع بندی
بطور خلاصه میشود گفت که هر دو امتحان تقریباً سطح یکسانی دارد و نمیشود گفت تافل آسانتر است یا آیلتس و هرکس بر اساس توانایی های خود این دو امتحان را ارزیابی میکند. ولی بطور خلاصه میشود گفت که اگر کسی با مهارت listening مشکل ندارد و مهارت speaking اش خوب است، توصیه میشود به سراغ امتحان تافل بروند. ولی اگر از مکالمه رو در رو ترسی ندارند و مهارت reading فوق العاده ای دارند بهتر است به سراغ امتحان آیلتس بروند.
موفق باشید
البته پاسخ به این سوال کمی پیچیده و رابطه مستقیمی با هدف شما و کشور مقصد شما دارد. مطالبی که در ادامه میآورم تجربه شخصی خود از این دو امتحان است.
در بخش اول پاسخ به این سوال، ابتدا بررسی کنیم که کدام کشورها، چه امتحان زبانی برایشان مناسبتر است. هر دو امتحان در همه دانشگاههای جهان قابل پذیرش است. با این حال طبق جستجوهای من در کشور آمریکا معمولاً دانشگاهها نمره تافل کمتری نیاز دارند تا آیلتس. مثلاً دانشگاهای در امریکا اعلام میکند که حداقل نمره تافل بایستی 80 باشد که معادل 6 آیلتس است ولی در سایت دانشگاه مذکور میبینیم که نوشته شده حداقل نمره آیلتس 7. در مورد اکثر کشورهای اروپایی که غیر انگلیسی زبان هستند، نمره آیلتس کمتری نیازمند هستند تا تافل، یعنی دقیقاً برعکس آمریکا. در مورد دانشگاههای کشور کانادا تافل را بیشتر میپسندند و در مورد استرالیا بیشتر مد نظر روی آیلتس است. با توجه به مطالبی که تا اینجا گفته شد به نظر میرسد برای آلمان باید رفت سراغ آیلتس ولی کمی صبر داشته باشید.
حال به بررسی هر دو امتحان بپردازیم. هر دو امتحان دارای 4 بخش میباشد که شامل reading، listening، writing و speaking است.
آیلتس (منبع مطالب زیر از سایت ویکیپدیا است)
نمره بندی این آزمون از ۰ تا ۹ سطح را شامل میشود که نمرهٔ قبولی برای آزمون وجود ندارد اما به طور معمول سطح ۵ نمرهٔ متوسط و ۶ به بالا خوب تلقی میشود.
Listening
زمان: حدوداً ۳۰ دقیقه
تعداد سؤال: دفترچهای حاوی چهل سؤال در ۴ بخش
نوار امتحان Listening فقط یکبار پخش میشود.
قبل از پخش نوار فرصت دارید تا سؤالها را مرور کنید.
پس از پایان یافتن هر بخش، فرصت دارید تا جوابهای خود را بازبینی نمایید.
پاسخها باید در دفترچه سوالات نوشته شود.
با پایان گرفتن نوار ده دقیقه فرصت دارید تا جوابها را از دفترچه سوالات به پاسخنامه منتقل نمایید.
دو بخش اول شامل موضوعاتی اجتماعی است و مکالمه بین دو یا چند نفر میباشد.
دو بخش دوم شامل موضوعاتی دانشگاهی است. یک مکالمه حداکثر چهار نفره و یک کنفرانس، تشکیل دهنده این بخشها هستند.
Reading
Academic Reading
زمان: ۶۰ دقیقه برای ۴۰ سؤال
دفترچه حاوی ۳ متن که جمعاً ۲۰۰۰ تا ۲۷۰۰ کلمه دارند به داوطلب داده میشود.
بر خلاف بخش Listening، زمان اضافهای جهت انتقال جوابها از دفترچه سوالات به پاسخنامه به شما داده نمیشود.
متون بکار رفته در دفترچه سوالات از مجلات، جزوات، کتابها و روزنامهها انتخاب شدهاند و مخاطب آنها خواننده غیر متخصص است.
متون جنبه علمی دارند.
حداقل یکی از سه متن، نوشتاری استدلالی است.
در صورتی که متن حاوی لغات تخصصی و فنی باشد، واژه نامهای کوتاه نیز همراه آن خواهد آمد.
Writing
Academic Writing
زمان: ۶۰ دقیقه
برای دو موضوع باید انشاء بنویسید.
در موضوع اول (Task 1) باید در مورد جدول یا نموداری که به شما داده شدهاست، توضیح دهید. انشاء شما باید حداقل ۱۵۰ کلمه داشته باشد. اگر انشائی کمتر از ۱۵۰ کلمه داشته باشد، از آن نمره کم خواهد شد. بهتر است ۲۰۰ دقیقه از وقت را به موضوع اول اختصاص دهید.
در موضوع دوم (Task 2) باید نظر موافق یا مخالف خود را نسبت به یک مسئله بیان کنید و باید حداقل ۲۵۰ کلمه در مورد آن بنویسید. اگر انشائی کمتر از ۲۵۰ کلمه داشته باشد، از آن نمره کم خواهد شد. بهتر است ۴۰ دقیقه از وقت را به موضوع دوم اختصاص دهید.
Speaking
بخش صحبت کردن که زمان ۱۱ تا ۱۴ دقیقه میباشد، یک امتحان بصورت مصاحبه رو در رو میباشد و شامل سه بخش است.
بخش اول ۴ تا ۵ دقیقه بطول میانجامد و متقاضی باید به سوالات عمومی و شخصی در مورد محل زندگی، شغل، وضعیت خانوادگی و علایق خود جواب دهد.
در بخش دوم باید به مدت ۲ دقیقه در مورد موضوعی که به شما داده میشود صحبت کنید. قبل از آن یک دقیقه فرصت دارید تا در مورد موضوع فکر کنید و یادداشت بردارید. پس از پایان ۲ دقیقه، به یک یا دو سؤال در مورد موضوع صحبتتان باید پاسخ دهید.
در بخش سوم به مدت ۴ تا ۵ دقیقه با مصاحبهکننده صحبت خواهید کرد. محور گفتگوی شما موضوعی است که در بخش دوم به آن پرداختهاید.
یکی از مهمترین عوامل کسب موفقیت و نمره خوب در امتحان IELTS، نحوه مطالعه برای چنین امتحانی است.
تافل (منبع مطالب زیر از سایت ویکیپدیا است)
۱. مهارت خواندن (Reading Comprehension)
این قسمت دارای ۳ الی ۵ متن بلند و سوالاتی در مورد این متنها است. موضوع متنها آکادمیک بوده و معمولاً در کتابهای دانشگاهی یافت میشوند. سوالات عمدتاً در مورد موضوع اصلی متن، جزئیات، برداشتها، نحوهٔ دیگر بیان جملات، جایگذاری جملات، واژههای مترادف میباشد. در آزمون ibt دانشجو باید مهارتهایی نظیر خلاصه برداری، برداشت سریع ایدههای اصلی و جدولبندی را دارا باشد. به طور کلی نیازی به اطلاعات قبلی در مورد متن نیست اما اطلاعات قبلی میتواند کمک کننده باشد.
۲. مهارت شنیداری (Listening Comprehension)
این بخش شامل شش متن میباشد؛ دو مکالمهٔ دانشجویی و چهار متن نیز شبیهسازی کلاس درس دانشگاهی و مباحثات است.
۳. مهارت گفتاری (Speaking Comprehension)
این بخش مجموعاً شامل شش قسمت است؛ دو قسمت مستقل که در هرکدام از آنها یک سؤال دربارهٔ زندگی آکادمیک مطرح میشود و دانشجو باید در مورد آن صحبت کند. چهار قسمت هم به صورت مجتمع است که بخشهای reading،listening همراه با بخش speaking وجود دارد. در این بخشها دانشجو باید در مورد خلاصهٔ متنی که میخواند یا میشنود و یا ایدههای جدید خود در مورد این متون صحبت کند. این صحبتها باید دقیق، واضح و دارای تجزیه و تحلیل دقیق از اطلاعات ارائه شده باشد.
۴. مهارت نوشتاری (Writing Comprehension)
این بخش شامل دو قسمت است. یک قسمت مجتمع و یک قسمت مستقل. در بخش مجتمع دانشجو باید متن آکادمیکی را بخواند، سپس به ادامهٔ آن گوش دهد و بعد از آن نظرات خود را در مورد متن بنویسد. در بخش مستقل نیز دانشجو یک مقالهٔ شخصی در مورد سؤال ارائه شده مینویسد.
نمره هر یک از مهارتها بین ۰ تا ۳۰ بوده و در مجموع نمره بین ۰ تا ۱۲۰ است. نمره ۷۹ یا ۸۰ این آزمون معادل ۵۵۰ آزمون کاغذی شناخته میشود که برای ورود به اکثر دانشگاهها در مقطع تحصیلات تکمیلی مورد نیاز است.
حالا به سوال اصلی خودمان برگردیم. کدام امتحان؟ مهمترین معیار به نظر خیلی از کارشناسان، نقاط قوت و ضعف هر فرد در این 4 مهارت باید باشد.
در امتحان تافل در بخشهای listening، writing و speaking یکسری متن پخش میشود که باید بتوانیم خوب بشنوید و درک کنید تا بتوانید پاسخ به سوالات را بدهید ولی در امتحان آیلتس تنها در بخش listening است که متن پخش میشود و داوطلب باید پاسخگو سوالاتی باشد. پس کسی که listening ضعیفی دارد کسب نمره مطلوب در امتحان تافل برایش سخت تر خواهد بود.
در امتحان آیلتس نسبت به امتحان تافل متنهای reading سخت تر و بلندتر است و سوالات این بخش در امتحان آیلتس تنوع بیشتری دارد و فرد را بیشتر به چالش میکشد. پس کسی که مهارت خواندنش ضعیف است در این بخش واقعاً به دردسر بزرگی میافتد.
در امتحان آیلتس غلط املایی در بخشهای reading و listening، writing میتواند موجب از دست رفتن نمره برای داوطلبین شود (بخصوص در بخش listening) ولی در تافل فقط در بخش writing غلط املایی بلای جان داوطلبین است.
بخش speaking در تافل یکم سخت تر و پیچیدهتر است (البته به نظر اینجانب) ولی اگر داوطلب با مکالمه رو در رو مشکل دارد (آنگونه در که امتحان آیلتس برگزار میشود) و استرس ناشی از مکالمه رو در رو تاثیر بر عملکردش میگذارد، میتواند این بخش را با کمی تمرین به خوبی پیش ببرد.
جمع بندی
بطور خلاصه میشود گفت که هر دو امتحان تقریباً سطح یکسانی دارد و نمیشود گفت تافل آسانتر است یا آیلتس و هرکس بر اساس توانایی های خود این دو امتحان را ارزیابی میکند. ولی بطور خلاصه میشود گفت که اگر کسی با مهارت listening مشکل ندارد و مهارت speaking اش خوب است، توصیه میشود به سراغ امتحان تافل بروند. ولی اگر از مکالمه رو در رو ترسی ندارند و مهارت reading فوق العاده ای دارند بهتر است به سراغ امتحان آیلتس بروند.
موفق باشید